Blogοπαίχνιδο: 10 πράματα που αγαπώ

Μετά από πολύ καιρό, έλαβα πρόσκληση από την deedee και καπάκι απο την talisker για παιχνίδι. Ωραία, σκέφτηκα, καιρό είχαμε. Βέβαια καιρό ΔΕΝ έχω κι έτσι πέρασαν μέρες μες τις οποίες οι άλλοι αναρτούσαν τα ‘αγαπώ’ τους και οι άλλοι σχολίαζαν πόσο συμφωνούν.

…

Ρε παιδιά? αφού συμφωνούμε τόσο, ΓΙΑΤΙ ‘ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ’ συνέχεια οι άνθρωποι???

Απ’ό,τι όλα δείχνουν, ΟΛΟΙ αγαπάμε να αγαπάμε άλλους, την βροχή, την θάλασσα, το να χαρίζουμε, τα όμορφα, την χαρά, τις στιγμές, την φιλία, την ειλικρίνεια, τα ευγενή αισθήματα… yeah right. Μήπως πλέον μιλάμε πολλοί την ‘ίδια γλώσσα’ κι ας μας είναι ξένη?

Κι απο την άλλη, πια γνωριζόμαστε αρκετά κάποιοι εδώ και η ντίντι απαρίθμησε μια χαρά πολλά μου 'αγαπώ' οπότε

Για πάμε αλλέως πέος:

ΑΓΑΠΩ να...

1. Μισώ τις ‘ομοιότητες’ με άλλους. Αυτή η οικειοποίηση ιδεών, φράσεων, φιλοσοφίας, ρούχων και ύφους είναι τόσο προφανής και θλιβερή… δεν μπορεί σε ΟΛΑ να συμφωνούμε (ξαναλέω) όταν στην πράξη oi polloi τα κάνουνε μούτι πέραν του ‘καλησπέρα’!

2. Απεχθάνομαι τον φόβο σε κάθε μορφή πλην της ανησυχίας για την υγεία. Αυτός ο μασκαράς πάει και τρυπώνει σε όλες μας τις σχέσεις παρασιτικά, παίρνοντας διάφορες μορφές για να μας μπερδεύει (ακόμη και τον οργανισμό του φορέα!). Ντύνεται δίκιο, εγωισμός, απαξίωση, αδιαφορία, σκληρά λόγια, ακόμα και κακία προκειμένου να επιζήσει.

3. Χαλιέμαι με τον ιντερνετικό αυνανισμό και ποιητικό οίστρο ανδρών και γυναικών. Τις γυναίκες τις λέμε λυσσάρες, οκ. Τους άνδρες..? είναι απίστευτες οι μαλακίες που διαβάζουμε στα blogs σε συγγραφικό ντελίριο! Οι γυναίκες θα χώσουν πάντα κανα πούτσο στο κείμενο για εφέ. Οι άνδρες μια τάση για αυτοκτονία. Σιγουράκι που φουσκώνει το ‘κέκ’. (Μην αρχίσω με τις ακκιζόμενες στα σχόλια άμα μπει Άνδρας…)

4. Βγάζω φλύκταινες (á la tali expression)ισάξια όμως με τους τσαμπουκάδες/νταήδες/τσαμπαμάγκες των blogs που ό,τι δεν φτάνουν το κάνουν μακρινάρι. Μας απειλεί-δεν-μας-αρέσει, υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν υπέροχα και κανένα διαπιστευτήριο δεν χρειάζεται (πχ. έκδοση βιβλίου, 1569 followers, 300 σχόλια θαυμασμού) για να αναγνωρίσεις την καλή γραφή που σε συγκινεί και σε πάει ψηλά. Ε ναι, υπάρχει ποίηση. Παντού. Σόρι.

Α και σημείωση: το να ‘μιλάς’ με βρισιές γουστάροντας να σοκάρεις, δεν είναι αυτό που σε κάνει cool. Το cool είναι πιο μέσα. Η επιτηδευμένη αθυροστομία είναι απλά γελοία.

4. Πλήττω με τα ΕΓΩ όλων. Είναι απίστευτο, αν αφήσεις κάποιους να μιλάνε κοιτώντας και γνέφοντας καταφατικά με προσοχή, ΠΟΣΗ ώρα (μέρες… μήνες…) μπορούν να μιλάνε για τον εαυτό τους. λατρεύοντας να ασχολούνται με το τομαράκι τους. Μόνο. Πρόσφατα συνειδητοποίησα (και τόχω λουστεί ‘περιχαρής’) το εξής λεγόμενο ξεκάθαρα: «Σ’έχω ΕΓΩτευθεί.» (κι ας μην το κατάλαβα επί τόπου…) Ακούμε επιΛΕΚΤΙΚΑ…

5. Βάζω τις ούρλες σε όποια συμπεριφορά και εικόνα με προσβάλλει αισθητικά επιθετικά. Κάνω τεράστιο αγώνα να ξεπεράσω την ασχήμια για να φτάσω πιο μέσα ελπιδοφόρα. I got news for me: ό,τι έχει η βιτρίνα, έχει σε ποικιλία εντός…

6. Νοιώθω έτοιμη ν’αρχίσω τα σκαμπίλια σε κάθε μαγκάκο που πηδάει την σειρά, την ουρά, το σωστό γιατί δεν γουστάρει την ζωή/δουλειά/μισθό/μέλλον του και σπίτι η γυναίκα του έχει μια ελιά με τρεις τρίχες και του γαμάει κάθε εκτίμηση στον εαυτό του. με μπινελίκια και γκρίνια. Φταίμε ΕΜΕΙΣ ρε μεγάλε για τις επιλογές σου ??? και το τρομερό είναι ότι αν τον ξεμπροστιάσεις, τον πνίγει το δίκιο και φωνάζει κιόλας έξαλλος. Και βρίζει. Και προσβάλλει.

*Παράδειγμα: Την περασμένη κυριακή στην 40λεπτη ουρά για βενζίνη στην Κηφισίας, όπου έχω πια φτάσει 2 θέσεις πριν το πολυπόθητο γέμισμα, αφήνω αυτοκίνητο (δεν ήταν καν ζώο αυτό που οδηγούσε!) να ‘κόψει’ μπροστά μου βγαίνοντας από στενό. Και: αντί να βγει στην λεωφόρο… ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ μπήκε μπροστά μου!!!!!!!!!!!!! Όταν (εννοείται) βγήκα από το αυτοκίνητο και τον ‘ρώτησα’ γιατί θεωρεί ότι εμείς οι υπόλοιποι ΟΛΟΙ είμαστε ηλίθιοι που φάγαμε 40 λεπτά στην ουρά (και άλλα, στον πληθυντικό πάντα), η ‘δυνατή’ του ατάκα ήταν: «Έχε χάρη πούχεις τα παιδιά πίσω γιατί θα σούλεγα εγώ τώρα!»

Κατάλαβες René?! Τους πνίγει και το δίκιο !!!!

Πώς να πάει κάπου αυτή η χώρα γαμώ την καφρίλα μας μέσα, έξω και ανάποδα???

7. Σοκάρομαι ΚΑΘΕ φορά με το ακατέργαστο των ανδρών σε ό,τι αφορά σχέσεις. Είναι απίστευτη η αδυναμία τους σε ΚΑΘΕ ηλικία να κάνουν processing! Φίλοι, γκόμενοι, μπαμπάδες, όλοι. Sorry guys και το λέω με πολλή αγάπη. ΔΕΝ. ΄

…αντίστοιχα οι γυναίκες ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ το ΤΙ θα επεξεργαστούν. Ειδικά άμα το πόρισμα μπορεί να δείξει φταίξιμο… απαπαααα…

8. Εξοργίζομαι με την κάθε απάτη, την μιζέρια, την τσιγγουνιά, την δολοπλοκία και την ζήλια κυρίως γιατί μεταφράζεται σε πάρα πολύ κακές πράξεις… πάρα πολύ όμως. Και γιατί στον σουρεαλιστικό κόσμο που ζούμε, ανταμείβεται! Κρατάω μια αισιοδοξία ότι θα γυρίσει η ρόδα κάθε φορά αλλά φαίνεται είμαστε πριν την ανακάλυψη της… Ανυπομονώ χαιρέκακα, έχω να πω.

9. Έχω αδυναμία να χειριστώ το γκρεμό της εκτίμησης. Η απογοήτευση από ανθρώπους που νόμιζα/ήθελα καλύτερους, με αποσυντονίζει εντελώς. Δεν παλεύεται μιλάμε…  φαίνεται, η αισιοδοξία πεθαίνει τελευταία ε? αλλά

10. Πιστεύω το ερωτικό ψέμα που για λίγο μου χαρίζει την ψευδαίσθηση ότι με κατάλαβε κάποιος, κι ας ‘βολεύει’ τον όποιο στόχο/κέρδος του οργανωτή. Parole parole για την αξία μου, την ομορφιά μου έσω, την ποιότητα μου και την υπεροχή μου από την μάζα (sorry, έτσι είναι. Κι αν δεν είναι, δικό μου το blog να πω τις μαλακίες μου και γω) - Και θα συνεχίσω να πιστεύω τα όμορφα ψέματα ξανά και ξανά γιατί λατρεύω τα παραμύθια και δεν αντέχω μόνο την δύσοσμη πραγματικότητα. Με απόδειξη τους πραγματικά πανέμορφους ανθρώπους που είμαι τυχερή νάχω στην ζωή μου και εν αναμονή κι άλλων αληθινών ανθρώπων.

τάδε έφη ζαβολιάρα !

α και καλώ να παίξουν: negma, drunktank, κούλπα, φαραώνα (τρελλή είμαι να ξεχαστώ? αχαχα) και radio marconi και όποιος άλλος θέλει. και όπως θέλει.
**η ΑΜ αμαλία- talisker παρακαλείται ν παίξει ΑΥΤΗ την μορφή παιχνιδιού! που θα μου πεις εμένα ότι νοιώθεις άγγελος ΑΦΟΥ με διάβασες! τσκ!  !@$%^&$@!@^%$@!

*ακούγεται ταμάμ το «I love the way you lie» με τους Eminem ft. Rihanna.