(13/4 – εκείνη την μέρα…)
...ακούω τις μουσικές σου απόψε…
ανοιχτό το blog σου συνέχεια
να διαβάζω λόγια πασπαλισμένα αγάπη
και να γυρνάω εδώ στην άσπρη σελίδα.
Να φαντάζομαι την βραδιά που χάνω
Γιατί ο θάνατος δεν μου επιτρέπει
Να συγκινηθώ με της ζωής τα όμορφα.
Έτσι νάμαι, στους τέσσερις τοίχους
Εγώ, ένα σώμα που πονάει
Ένα μυαλό που ψάχνει παράθυρο
Μια ψυχή που παίρνει αέρα.
Σε ξέρω τόσο.
Αλλά νοιώθω ότι με σκέφτεσαι
Ότι με νοιάζεσαι
Κι ας είχαν προτεραιότητα
Φιλίες χρόνων δοκιμασμένες.
Θέλω να σου πω μια φορά
Και να με προσέξεις καλά
Ότι και γω είμαι εδώ για σένα.
Κι όποιος σου πει ότι είσαι μόνη
Θάχει να κάνει μαζί μου.
*ακούγεται το "bang, bang" απο την dalida. για σένα.