Γιορτή σήμερα!
Οκ. Μεγάλος ντόρος για την σκιά. Του ήλιου, του γιούνγκ, του καλού/κακού, του εαυτού μας. Παθαίνω overload άμα κάτι παρα-αναλύεται. Θέλω να το πιάσω να γίνει πάλι ένα. Αλλά έχω πρόσκληση από τον κρύο (ευχαριστώ)αι την αλεξάνδρα, οπότε θα ‘παίξω’… αν και, η προηγούμενη αγανάκτηση μου, γι'αυτά έλεγε... και βέβαια, παλαιότερα εδώ... άσε, μην το ψάξω. το παίζω το παιχνίδι πολύ.
Πάει καιρός που έχω συμφιλιωθεί μ’αυτό που είμαι. Με τις αρνητικές έως και κακές μου σκέψεις και επιθυμίες, με τα θέλω μου τα υπερβατικά, με την αδυναμία μου να είμαι όσο καλή θα ήθελα και όσο κακή θα χρειαζόταν, με τα τραγικά μου ελαττώματα, την ανάγκη μου για επιβεβαίωση, όλα αυτά που συνθέτουν την φιλοσοφία μου… Αυτά λέμε? Ή την άλλη σκιά την δημιουργική? Αυτή πάλι την έχω βασίλισσα να με ορίζει. Με κάνει ό,τι θέλει γιατί ξέρει καλύτερα. Την ακολουθώ για να βρω το μυστικό. Δεν υπάρχει άλλη οδός. Ή μήπως λέμε την άλλη την εγωκεντρική? Κι αυτήν την δέχομαι απολύτως. Με αγαπάω, ναι και δεν έχω αλαζονεία μέσα μου. απλά μαθηματικά. Ή εννοεί κανείς σε θρησκευτικό επίπεδο…? Η μάχη του καλού/κακού, θεού/διαβόλου, παράδεισου/κόλασης? Σόρι, εκεί μένω παντελώς αμέτοχη. Δεν με αφορά καθόλου.
Τέλος πάντων, μακρηγορώ για να δείξω ότι για μένα, όλο αυτό, ο συνωστισμός σκιών κι εαυτών, μου γίνεται υπερβολικός. Δεν είμαστε πολλοί, ούτε διχασμένοι. Ο καθένας μας είναι ένα άτομο με πολλές πτυχές κι επίπεδα. Δεν είναι τόσο μπερδεμένο το θέμα. Άσε που είναι λίγο σαν να αποποιούμαι μέρος μου αν δεν συμφωνεί με το ‘σωστό’ των άλλων: «δεν ήμουν εγώ! Η σκιά μου φταίει!» έλα τώρα!Έχουμε απ’όλα: Θέλω και δεν θέλω. Πρέπει και δεν σφάξανε. αγάπη και αδιαφορία. Καλοσύνη και απαξίωση. Δημιουργικότητα και κακοτεχνίες. Θετικές σκέψεις μέχρι κατάρες. Και είμαστε απ’όλα. Εγώ, τα δέχομαι. Όλα μου. όσο επίπονο κι αν είναι. Και είναι. Συχνά. Αλλά κι άλλες φορές είναι απλά υπέροχα. Ε, δεν είναι κάβλα?
*ακούγεται το "who am I" του lou reed.
και πέρσυ μαζί τα γιορτάσαμε.
Σήμερα όμως ξέρω το χαμόγελο σου
Την ήμερη φωνή σου
Την ευγένεια σου.
Δεν θέλω βαρύγδουπες ευχές
-πιο δύσκολο αν τις φορτώνεις!-
θα σου ευχηθώ μόνο πολλή μουσική.
Εντός και εκτός σου.
Να είναι η ζωή σου μελωδική.
Και να την χορεύεις!
Χ Ρ Ο Ν Ι Α Π Ο Λ Λ Α ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΕ ΜΑΣ!
*διάλεξα (τελικά) το "heroes" του david bowie. and not for just one day! φαντάζεσαι πόοοοοοσα πέρσαν απο το μυαλό μου για να διαλέξω... απαπα... ζυγός παιδί μου! τεσπα. νίκησε ο bowie. σήμερα. χρόνια πολλά στιχάκια μου!
1. Ποιό μυστικό θα ήθελες περισσότερο να ξέρεις;
α. κανένα αν δεν μου το εμπιστευθούν. Έχω μεγάλη απάθεια και αυτοσυγκράτηση.
αν και… υπάρχει και β. πόσες φορές ακούει έθνικ η τάλισκερ και δεν το μολογάει.
2. Πόσους ανθρώπους του αντίθετου φύλου έχεις αγαπήσει πραγματικά;
α. σε ποιο επίπεδο? Έχω αγαπήσει πάρα πολύ.
β. τον Σάκη μόνο! Ακούς αλεξάνδρα?!
3. Αναγκάζεσαι να αλλάξεις το όνομα σου. Τι όνομα θα διάλεγες;
α. Αφροξυλάνθη Αλλαντάλλου. Μου κάνει μελωδικό.
β. μπα. Δεν έχω καλύτερο.
4. Τι θα χάραζες στην ταφόπετρα σου; (ΕΓΩ ρε μαλάκα? εγώ θάμουν τάβλα!...τεσπα.)
α. «αγαμίδια».
β. «Δεν ήταν κι άσχημα τελικά…»
UPDATE: ΕΝΝΟΕΊΤΑΙ πως είμαι για κάψιμο έτσι? μακριά απο παππάδες και τα συναφή!
5. Διάλεξε ένα παραμύθι που πιστεύεις πως σου ταιριάζει απόλυτα.
α. η μπορδοκοκκινοσκουφίτσα της φάβας γιατί γράφτηκε για μένα. Τι άλλο καλύτερο? Α! και
β. το δικό μου που το χτίζω κόκκο-κόκκο.
6. Διάλεξε καινούριους γονείς.
και να αρχίσω απο την αρχή ή πάλι μπαμπόγρια εδώ που είμαι? νάσαι δίκαιη!
α. δεν παίζει αυτό. Θάμουν άλλο φρούτο τότε. Αδυνατώ να το φανταστώ. Αλλά αν έπρεπε…
β. συλβέστερ σταλλόνε και άντζελα δημητρίου. ΤΟ κράμμα!
7. Γράψε τα τελευταία διάσημα λόγια σου.
α. ...37 και 9? Εύκολο!
β. καλημέρα. (δεν είναι κι εύκολο!)
8. Αν ήσουν συγγραφέας, ποιος θα ήταν ο τίτλος του πρώτου σου μυθιστορήματος.
α. «κι άλλο».
β. «Όταν η γιαγιά μου είχε πατίνια…»
γ. «τα άπαντα του τίποτα κάποτε»
δ. «εγχειρίδιο ασκήσεων αποσυμπίεσης»
9. Αν ήσουν αυτοκίνητο, τι μάρκα θα ήσουν;
α. Triumph Spitfire Mrk IV ή
β. τρίροδο. Τα γουστάρω τρελλά. Μα πώς χωράνε δύο εκεί μέσα…?
10. Αν ήσουν άγριο ζώο τι θα ήσουν;
α. μάγια η πυγολαμπίδα ή
β. jaguar
11. Για τι πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
α. για τίποτα ποτέ.
β. άντε, κάποιες φορές για τους καλούς μου τρόπους. Έχω χάσει ξεκατίνιασμα/ξαλάφρωμα ουκ ολίγες φορές! Γαμώ την ελβετία μου γαμώ.
12. Πες κάτι για το οποίο θα ήθελες να σε θυμούνται .
την τέχνη μου και την αγάπη μου. α! και την ανωτερότητα μου. και την καρέτα-καρέτα ομορφιά μου. και την υπέροχη ειρωνία μου. και την προσφορά μου που αλλάζει τον κόσμο. Α! κυρίως και την αβάσταχτη μαλακία που με δέρνει σε τέτοια παιχνίδια.
13. Θα θυσίαζες τη ζωή σου για κάποιον;
Μόνο για τα παιδιά μου. είναι αχαριστία αλλοιώς. όλα τ’άλλα είναι λογοτεχνία. Απαξιώ. Δεν πιστεύω στον θάνατο.
~~~~~
ποιός μπορεί να θέλει να παίξει? λέω να μην καλέσω κανέναν γιατί την προηγούμενη μούρθε στα μούτρα μια ροχάλα να και σιχάθηκα. όποιος γουστάρει, αυτοπροσκαλείται για καλύτερα! :))))
και Χ Ρ Ο Ν Ι Α Π Ο Λ Λ Α Κ Ο Υ Λ Π Α !!!!!!!!!!
*ακούγεται το "I go to sleep" της chrissie hynde γιατί αυτό θέλω να ακούω σήμερα.
**στην φωτό Ο ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ ΠΟΥΤΣΟΚΕΦΑΛΟΣ!!!!!!! αχαχαχαχαχαχαχαχα
