Sunday, January 18, 2009

Γιάννη ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !!!



Σήμερα γιορτάζουμε τον Γιάννη μας! Χρόνια πολλά! και καλύτερα, ε?

Σκέφτηκα να σου αφιερώσω fernando pessoa… δεν ξέρω γιατί. Άνοιξα ‘το βιβλίο της ανησυχίας’ (κάποιο συνειρμό θάκανα…) και έπιασα αυτά τα λόγια του:

«Να μιλάς! να ξέρεις να μιλήσεις! Να ξέρεις να υπάρχεις μέσα από την γραπτή φωνή και την νοερή εικόνα! αυτό μονάχα αξίζει στην ζωή: τα υπόλοιπα είναι άνδρες και γυναίκες, υποθετικοί έρωτες και κάλπικες αλήθειες, καταφύγια της πέψης και της λησμονιάς, πλάσματα που κινούνται ασυνάρτητα προς όλες τις κατευθύνσεις, σαν τα ζωύφια κάτω από μια πέτρα που σηκώσαμε – κάτω από τον πλατύ νοερό βράχο του γαλάζιου ουρανού, στερημένου από κάθε νόημα».

…και ξάφνου δεν έφτανε αυτό… το δικό σου χαμόγελο στην ζωή είναι πιο αυθόρμητο από του pessoa. Το χιούμορ σου πιο καυστικό και συνάμα τρυφερό. Η ματιά σου πιο ζεστή και ανατρεπτική. είπα να μιλήσω για τον δημιουργό γιάννη, που αχόρταγα ψάχνει μέσα του, έξω του… να προχωρήσει… να εξελιχθεί. και τότε σκέφτηκα τον rainer maria rilke. Κοίταξα στα ‘γράμματα σ’έναν νέο ποιητή’ και αποτύπωσα αυτές τις σκέψεις του για την επίπονη εξέλιξη :

«Ένα έργο τέχνης είναι άξιο μόνο όταν ξεπηδάει από μιαν ανάγκη»

«Ωστόσο, η δύναμη τούτη δεν είναι πάντα ολότελα αυθόρμητη, δεν της λείπει κάποια επιτήδευση. (Αυτό όμως είναι μια από τις πιο σκληρές δοκιμασίες του δημιουργού: ποτέ του δεν πρέπει να μάθει ποια είναι τα καλύτερα χαρίσματα του, δεν πρέπει νάχει την παραμικρή ιδέα για την ύπαρξη τους, αν δεν θέλει να χάσουν την αγνότητα και την παρθενικότητα τους.)»

«Χαρείτε το αυτό σας μέστωμα, όπου κανείς δεν μπορεί να σας ακολουθήσει».

Αλλά πάλι δεν μου φτάνει ρε γαμότο … και δεν σε ξέρω τόσο καλά για να γράψω εγώ για σένα. Αλλά τι σημασία έχει. Είσαι από τα ξεχωριστά άτομα που έχω γνωρίσει εδώ. Μπήκες επάξια στην εκτίμηση μου. θέλω να σου ευχηθώ καινούργιους δρόμους. Ναι. Αυτό! Ασίγαστες αναζητήσεις και την γλύκα μικρών ανακαλύψεων.

Γιάννη μου ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ !

Να και ΘΑ σε χαιρόμαστε !!!!!!!!!!!

*ΔΕΝ ακούγεται το « la ci darem la mano » από την όπερα don giovanni του mozart γιατί έτσι γουστάρει ο γιάννης (θέλει ησυχία) κι έχει τα γενέθλια του και είναι το δώρο μου! Μεγάααααλη η χάρη σου ! στην επόμενη ανάρτηση τώρα…