Thursday, May 28, 2009

Pick your chance ...



Στις ειδήσεις (!) ακούω για ‘business plan’.

Πότε έγινε δυσνόητος ο όρος επιχειρηματικό πλάνο?

Ακούω το μοίρασμα ελπίδας του Ομπάμα και του Παπανδρέου

Για θέσεις εργασίας και ευημερία και αναρωτιέμαι:

Ποιος μπορεί σήμερα να πιαστεί από τις φρούδες ‘υποσχέσεις’?

Να πει «ναι, θα ψηφίσω αυτόν γιατί θα αλλάξει κάτι, τον πιστεύω».

Η πραγματικότητα του παραλόγου.

Ακούω γυναίκες (!) να χαρακτηρίζουν την ‘ημέρα της γυναίκας’

Συμβολισμό των επιτεύξεων τους στον εργασιακό χώρο

Και αναρωτιέμαι: είναι ντροπή να δοξάσουμε απλά την Γυναίκα?

Όπως Αγαπήθηκε?

Όπως γράφτηκε… ζωγραφίστηκε…?

Όπως μέθυσε Ζωή σαν τελευταία ανάσα?

Όχι συγκρινόμενη με άνδρες αλλά μόνη της:

Να γιορτάσουμε κυριολεκτικά ‘το ωραίο φύλο’?

Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω παράδοση.

Γυναίκες και άνδρες

υπεύθυνοι της απόγνωσης τους

Ασφαλείς στις ξεπερασμένες αποφάσεις τους…

Στωικά εγκλωβισμένοι.

Παντού είναι. Και φοβάμαι.

Φοβάμαι όλον αυτόν τον φόβο

Και με ωθεί σε πιο ακραία μονοπάτια

Μόνο για να μην ανήκω σε αυτούς.

Μία ΕΥΚΑΙΡΙΑ ζούμε…

*ακούγεται το "kaya" του bob marley

Saturday, May 23, 2009

Ας παινευτούμε και λίγο !


Από εκπομπή του Randy Rooney στο CBS


Όσο μεγαλώνω ηλικιακά,
αξιολογώ τις γυναίκες άνω των 40 ολοένα και
περισσότερο και σας παραθέτω μερικούς από τους
λόγους παρακάτω :
Μια γυναίκα άνω των 40 δεν θα
σε ξυπνήσει ποτέ μες στα άγρια
χαράματα να σε ρωτήσει «τι έχεις και τι
> σκέφτεσαι» γιατί πολύ απλά δεν
την νοιάζει αν έχεις ή αν σκέφτεσαι κάτι...

Αν μια γυναίκα άνω των 40 δεν
θέλει να καθίσει μαζί σου να δει
έναν αγώνα δεν θα καθίσει δίπλα σου απλά για να
γκρινιάξει, επειδή εσύ βλέπ εις τον
αγώνα... θα κάνει κάτι που
πραγματικά την ικανοποιεί και
της προκαλεί ενδιαφέρον..
Οι γυναίκες άνω των 40 είναι
διακριτικές... Πολύ σπάνια θα
μαλώσουν μαζί σου σε κάποιο θέατρο όπου
όλοι κάνουν ησυχία ή σε ένα
πανάκριβο εστιατόριο. Είναι πάντα
ικανές βέβαια να σε πυροβολήσουν
αν και μόνο αν θεωρούν ότι θα την βγάλουν
καθαρή μετά από αυτό...
Οι γυναίκες άνω των 40 είναι
γενναιόδωρες στον σεβασμό που
σου προσφέρουν αν και τις περισσότερες φορές δεν τον αξίζεις... αυτό επειδή ξέρουν πως είναι να μην σε εκτιμά
κάποιος.
Όσο μεγαλώνουν δε, γίνονται
και περισσότερο διαισθητικές.
Δεν χρειάζεται λοιπόν ποτέ να ομολογήσεις μια αμαρτία σε μια γυναίκα άνω των 40... Την έχει καταλάβει πολύ πριν σκεφτείς να της την πεις!
Όταν δε αποκτήσουν και τις πρώτες ρυτίδες είναι μακράν πιο σ εξουαλικές από
τις νεότερές τους...
Οι γυ ναίκες άνω των 40 είναι
ακριβοδίκαιες και ειλικρινείς.
Ευθύς αμέσως θα σου πουν ότι σε θεωρούν
> ηλίθιο αν συμπεριφέρεσαι σαν
ηλίθιος...Δεν θα χρειαστεί ποτέ λοιπόν να
αναρωτηθείς "προς τα πού
πάει" μαζί της.
Ναι! Εξυψώνουμε τις
γυναίκες άνω των 40 για πολλούς
λόγους! Δυστυχώς
όμως είναι ευρέως διαδεδομένο
ότι για τις περισσότερες όμορφες, έξυπνες,
καλοβαλμένες και σεξουαλικές 40άρες, υπάρχει ένας
καραφλός κοιλαράς
ξεμωραμένος ο οποίος θα γελοιοποιηθεί ανά πάσα ώρα και στιγμή για μια πιτσιρίκα σερβιτόρα...
Κυρίες μου...
Σας ζητώ ταπεινά συγγνώμη,
εκ μέρους όλου του αντρικού
φύλου που υποστηρίζει τον μύθο
«γιατί να αγοράσεις ολόκληρη
την αγελάδα ενώ μπορείς να έχεις καθημερινά δωρεάν
φρέσκο γάλα;»
Και εδώ η απάντηση από εσάς
με αγάπη για εμάς...
Σήμερα το 80% των γυναικών δηλώνει κατά του γάμου. Γιατί?
Γιατί επιτέλους οι γυναίκες συνειδητοποίησαν ότι
«δεν αξίζει να αγοράσεις ολόκληρο
γουρούνι απλά για να κατοχυρώσεις ένα
λουκάνικο...»

*ακούγεται το "μάγισσα" της χάρις αλεξίου

**ευχαριστώ πολύ αστέρωμ' που μου το έστειλες! μιφτιάνζ !

Thursday, May 21, 2009

ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΟΡΤΗ !



Xρόνια πολλά Κωνσταντίνου !!!!!

Xρόνια πολλά και Ελένης !!!!!!


θέλει σουλούπωμα το σαλόνι λες ?

βάζω καφέ και πάω να φρεσκάρω τα λουλούδια !

πείτε μόνο τι ΚΕΚ να φτιάξω για να μην έχουμε γκρίνιες μετά .

απαπαααα πολλή δουλειά έχει …

ποιος άφησε τα τασάκια χτες το βράδυ ? ε ?

όλα ο γιάννης θα τα κάνει ?

από τους εορτάζοντες δεν περιμένω κάτι παρά μόνο ύφος και έκπληξη.

Αλλά οι υπόλοιποι στρωθείτε να κάνουμε γιορτή γιορτένια .

Κι ας μην πιστεύω στις γιορτές @#$%^&*&^%$#@

γιατί δεν έχω και είναι άδικο κι αυτό κι η κοινωνία !

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σας ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ!

Κάθε μέρα χαμογελαστά νάναι όλα .


ΠΡΟΣΟΧΗ ! ΠΡΟΣΟΧΗ ! ΠΡΟΣΟΧΗ !

UPDATE :

το ζεϊμπέκικο που μου ζητάει να της 'χορέψω' η τάλισκερ !






*ακούγεται το «una notte a Napoli» των pink martini

Sunday, May 17, 2009

Οι περσόνες, οι bloggers και οι άνθρωποι... Ή αλλοιώς : τα Χ μου.



Δεν είναι όπως «έξω». Για έναν απλό λόγο: εδώ μέσα, γ ρ ά φ ο υ μ ε. Αυτό θα πει σκέψη, προσπάθεια έκφρασης, έκφραση και ενίοτε αντίδραση.

Τύπος Α

Δεν γουστάρω τα blogs με κλειστά σχόλια. Αν είναι μόνο για πάρτη σου, κλείσ’το προς τους αναγνώστες ή κάντο privé με πρόσκληση μόνο. Αλλοιώς τι μου κάνεις? Δώρο την πολύτιμη γραφή σου που πρέπει να μείνει άσπιλη ?Σε παρακαλώ !

Τύπος Β με παραλλαγές

Ο/η «Τα λέω έξω από τα δόντια./ Σε σοκάρω? Έτσι είμαι γω! Σ’όποιον αρέσω. / Πολλές φορές δεν απαντάω και στα σχόλια» χμμμ… 2ο Χ. αντίστοιχα με «οξαποδώ», αν σου δώσω τον χρόνο μου για καλημέρα, ή όποια κοινωνική σκέψη μου, θα ήθελα έστω να κουνήσεις το κεφάλι ότι με είδες! Δεν είμαι μυρμήγκι! Δεν είναι θέμα ελευθερίας κaι μαλακίες (πχ χειρίζομαι το blog μου όπως θέλω…). Είναι θέμα καλών τρόπων! Θέλω αναγνώριση της παρουσίας μου ΕΣΤΩ. Το δε σοκ για το σοκ, το βρίσκω εξαιρετικά ανιαρό.


Τύπος Γ

Η απίστευτα ακμάζουσα ‘ποιητική’ σέκτα. Η πλειοψηφία θαρρείς είναι ποιητές και λογοτέχνες. Οι υπόλοιποι μετριόμαστε στα δέκα δάκτυλα! Και με τρελλαίνει ο αυτό-προσδιορισμός και η σκυλίσιοι καυγάδες. Ρε συ, το πνεύμα δεν είναι ανώτερο? Η καλλιέργεια δεν ανεβάζει το επίπεδο? …μπα! Απ’ότι ακούω, ποιητές και λογοτέχνες μαλώνουν με το χέρι σε θέση στάμνας.

(Αυτό δεν με αφορά, αλλά πειράζει που μ’αρέσει να τα χώνω γιατί μου φαίνεται γελοίο?) Αυτό που όμως με αφορά είναι η αδυναμία πολλών να γράψουν κανονικά όπως εμείς οι πληβείοι. Πλήττω με τα μονότονα ποιητικά σχόλια… κι έχω βέβαια μια υποψία ότι φτιάχνουν στίχους παντού λόγω εγωκεντρισμού τ’οποίο κατ’επέκταση σημαίνει ότι δεν έχουν καν τον χρόνο να διαβάσουν του άλλου το κείμενο. Αλλά τέλος πάντων…


Τύπος Δ

Δεν αυτό-αποκαλούνται δημιουργοί αλλά περιμένουν τους άλλους να τους το πουν. δήθεν ταπεινόφρονα. Με ρομαντικά και φευγάτα περιγραφικά κείμενα, χρήση κάποιων πιασάρικων λέξεων, εύχονται κάποιος να μπει και να συγκλονιστεί για να απαντήσουν «έτσι ένοιωσα εκείνη την στιγμή απλώς …» υπάρχουν πολλοί που συμπαθώ και να βρίσκομαι στην δύσκολη θέση να μην έχω τι να πω! μα να μην με ‘κουνάει’ έστω μία λέξη ? τι είναι αυτό? Δεν θα πει ότι κάπου δεν είναι πηγαίο το κείμενο αλλά επί τούτου χτισμένο ?


Τύπος Ε

Ο ‘ανώνυμος’ υβριστής. Είτε εντελώς ανώνυμος ή με δήθεν blog όπου το μόνο που δύναται είναι να τα χώνει στους άλλους, να τους χλευάζει… με πολλές βρισιές, πολλά χυδαία και την κάβλα ότι κάνει κάτι στην μίζερη ζωή του. Πίσω από το παραπέτασμα της ανωνυμίας. Κότες. Πολλοί από αυτούς δυστυχώς είναι ΚΑΙ ‘επώνυμοι’ bloggers που νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο και δεν ξέρουμε ποιοι είναι! Παίζει πολλή αρρώστια και δω μέσα…


Τύπος Ζ

Οι μειοψηφία που είμαστε υπέροχοι σε όλα γιατί κάνουμε λάθη, ψαχνόμαστε και κρίνουμε πρώτα εμάς, χαιρόμαστε όταν κάποιου το κείμενο μας συγκινεί, ή το δικό μας κάποιον που το διαβάζει με τον ίδιο σεβασμό με εμάς, έχουμε ζωή οξαποδώ υγιή και γεμάτη, θαυμάζουμε αντί να ζηλεύουμε και γενικά ρε παιδί μου, είναι δώρο όλο αυτό! Και το ξέρουμε.


*ακούγεται το “perdita” των rubber city (από την ταινία wild at heart)

Thursday, May 14, 2009

Σάαααααααακη ! Καλή επιτυχία !



Ψηλά το επίπεδο! ω ναι! Ποιότητα.

Μ’αρέσει η υψηλή ραπτική, η φίνα γαστρονομία, οι καλοί τρόποι, η αφαιρετική ποίηση, η εκρηκτική ζωγραφική, η θεία σύνθεση μουσικής, η χαμηλών τόνων πνευματική καλλιέργεια, η προχωρημένη αρχιτεκτονική όλων των εποχών, οι αρχαίες εκφράσεις που στέκουν ακόμα, το έντεχνο τραγούδι χωρίς δήθεν, πολλά αριστουργήματα της λογοτεχνίας (και πολλά άλλα όχι), οι indie ταινίες με νόημα ύπαρξης, οι άνευ στόμφου θεατρικές παραστάσεις, … είναι τόσο πολλά …

ΑΑΑ παρά λίγο να το ξεχάσω: μου αρέσει πάρα πολύ και Ο Σάκης .


Από όταν με θυμάμαι, είναι φανατική της eurovision και δεν σταμάτησα ακόμη κι όταν με προσέβαλλε απίστευτα η συμμετοχή με ΤΗΝ σαρμπέλ. Ακόμη και την φτουκακά βίσση άντεξα. Γιατί γουστάρω την eurovision! Είναι παιδικό μου κόλλημα. ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΣΑΚΗ. Γιατί είναι αυθεντικά γλυκός και απίστευτα λαμπερός. Και κούκλος κι ας μην μου λένε οι μικροί συνήθως. Ο σάκης… είναι… ο σάκης. Τέλος! Ακόμη και με το μέτριο τραγούδι… θα τον δω, θα τον απολαύσω, θα τον χειροκροτήσω . καλή επιτυχία !!!!!!!!!!!!!



*ακούγεται το «όλα γύρω σου γυρίζουν» γιατί ΝΑΙ αυτό μαρέσει του σάκη. Κανονικά και στην διαπασών! Και το χορεύω με τις κόρες μου και γουστάρω!

Thursday, May 7, 2009

Άτακτες σκέψεις ξεκάθαρης θέσης…


«Υπάρχει ένα είδος πνευματικής υπεροψίας που κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι μπορούν νάναι ευτυχείς χωρίς χρήματα.»

Albert Camus


…Είναι υπεροψία ? σ’έναν κόσμο που κρίνεται η «ποιότητα ζωής» με το χρήμα? Ή μήπως πρέπει να πούμε, διαβίωσης? Γιατί το να ζεις είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Και σπάνιο. Όλοι αναπνέουμε, δουλεύουμε, κοιμόμαστε, μεγαλώνουμε αλλά ΖΟΥΜΕ? Τι δουλειά έχει το ΕΧΩ με το ΕΙΜΑΙ? Και πόσα δανείζεται το ΕΙΜΑΙ από το ΕΧΩ… το μόνο που επιτρέπω να με χαρακτηρίσει είναι αυτό που δεν μετριέται σε κλίμακες.


«Στο βάθος του χειμώνα, έμαθα πια ότι μέσα μου απλωνόταν ένα αήττητο καλοκαίρι»

Albert Camus


Ούτε οι εποχές μετριούνται με το ημερολόγιο. Οι εμπειρίες ορίζουν την φύση του καθένα μας. Απορρίπτω ξανά μου φαίνεται κάθε αριθμητική … άρα δεν ήταν τυχαία η αδυναμία μου στο σχολείο…


Βγήκε ο ήλιος σήμερα.

ΕΙΜΑΙ ευτυχισμένη.

Δεν ΕΧΩ τίποτα που να το αποδεικνύει…


*ακούγεται το «beyond here lies nothin’» του bob Dylan. Ευχαριστώ γιάννη μου για το υπέροχο δώρο πρωί-πρωί ! μ’έφτιαξες …