Thursday, April 30, 2009

ΠρωτοΜάγια ...



Υπέροχη Ανοιξη ... μου...
τι να λέμε τώρα ...
ευχαριστώ δον ψυχώτη μου για το απίστευτο δώρο... την Μάγια ...
βρήκα και video με τα λόγια! αλλού. απλά .
απαπααααα ζημιά αυτή η άνοιξηηηη !
(ακόμα πεταρίζω ...?)


Wednesday, April 29, 2009

...γιατί μηφτιαν' !!!!


Μιας κι η δύσκολη ερώτηση είναι "γιατί"…

Απαντώ γιατί με φτιάχνει! Ω ναι, αυτό το εντελώς χαρουμενάκι άσμα «η χαρτορίχτρα» του (παν-καημένου) κιάμου με φτιάχνει! Είναι τετάρτη, γκρίζα και κουλά φθινοπωρινή, αλλά ΔΕΝ ΧΑΛΙΕΜΑΙ λέμε !



τόσο πολύ που σας βρήκα και το άλλο που με φτιάχνει και το γουστάρω των mazoo and the zoo και λέγεται ΚΑΤΣΙΚΑ !!!! …γλυκιά μου πιτσιρίκααααα ! αχαχαχαχα


Saturday, April 25, 2009

Για να θυμάμαι να γιορτάζω ...



Εδώ είπαμε κάνουμε τις γιορτές ε ? λοιπόν, βρήκα αυτο το σχόλιο/απάντηση μου απο κάποιου την ανάρτηση το 2007 - δεν θυμάμαι πια - που το είχα σώσει για να θυμάμαι ... καθώς γιορτάζω μια βαθιά αλλαγή εποχής και εσωτερικά, θέλω να αποτυπωθώ ξανά. πώς είμαι πιστή. στον εαυτό μου. γιατί νάμαι !



ούτε ξέρω απο πού να το πιάσω.

δεν θα πιάσω κομμάτια να αναλύσω.
κρατάω τον χυμό.
και λέει:
πρόσεχε !

μην πηγαίνεις στα βαθιά!
καλύτερα να κοιμηθείς καλά νάσαι ξεκούραστος αύριο!
μην γελάς πολύ, θα σε πιάσει η κοιλιά σου (ή δεν θα σου βγει σε καλό)
μην βγάλεις την ζακέτα σου, μπορεί να κρυώσεις
μην ενθουσιάζεσαι, θα περάσει
μην κοιτάς την δύση, ίδια με χτες είναι
άνοιξη? κάθε χρόνο ανθίζουν λουλούδια
και λοιπά και λοιπά και λοιπά



λοιπόν
εγώ δεν θέλω να φτάσω στον τάφο μου ασφαλής οτι δεν κρύωνα τα βράδια γιατί είχα την ασφάλεια της ανθρώπινης κουβέρτας.
θέλω, στην ύστατη κουβέντα με τον εαυτό μου, να μπορώ να χαμογελάσω. να μην ξέρω πού να πρωτοσταθώ απο τις ομορφιές που αντίκρυσα, τα χρώματα που ένιωσα, τους ανθρώπους που με άγγιξαν, τις ηδονές που γεύτηκα, την ποίηση που ρίγησα, και πιο βασικά απ'όλα.

θέλω να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου οτι δεν επαναπαύθηκα. οτι ποτέ δεν βολεύτηκα γιατί δεν τόλμησα να με υπερασπιστώ για να βρω την ουτοπία μου.

είναι αληθινά θαυμαστό για μένα
να μπορείς να βλέπεις τόσο φρόνιμα
τα πράγματα - πιο ώριμο ίσως...
δυστυχώς
δεν ήμουν ποτέ καλή με τις φόρμες.
και τους τύπους. και τα φρόνιμα....
ποτέ.
ασφυκτιώ σε κάθε κλισέ
πνίγομαι αν αποκαλεστώ σύζυγος
(με την αστική έννοια)
βαριέμαι να μιλάω για τα μαθήματα των παιδιών μου ή τις μύξες
με στενεύει η "οικογένεια" σαν λάθος νούμερο καπέλο

είμαι πρώτα άνθρωπος
νοιώθω έντονα γυναίκα
και δεν μπορώ να νοιώσω την ίδια χαρά φτιάχνοντας το γρμφδέντρο (λέμε τώρα!)
με τον πόθο για τον άνδρα που να μου γεννά λέξεις και ζωγραφιές.
δεν μου φτάνει νάμαι ζωντανή επειδή αναπνέω σε τακτό ρυθμό.
θέλω να νοιώθω την καρδιά μου
ναι, σε στιγμές ευτυχίας: που να την ακούω μες την ψυχή μου.

επειδή θα γίνει ολόκληρη αγανάκτηση. σταματάω εδώ.

ευχαριστώ αληθινά για την αφιέρωση. συγκινούμαι πραγματικά με αληθινούς έρωτες που κρατάνε και γίνονται αγάπη με όλη την σημασία της λέξης.
απλά δεν πιστεύω στην θυσία ως έννοια. πιστεύω στην ελευθερία. αν λοιπόν υπάρχει άνθρωπος που στο πληρεί αυτό, είναι υπέροχο. και να γουστάρεις κιόλας. όχι να συμβιβάζεσαι όμως.
να σημειωθεί οτι απαγορεύω στο εαυτό μου να μετανιώνω. ό,τι κάνω, καλά να το πάθω. επιλογή μου ήταν.
(άσε που δεν μπορώ κι αλλοιώς!)

θα δείξει στο τέλος.
μόνο σε μένα θάχω να δώσω λόγο.

πολύχρωμα σμπαραλιασμένα χαμόγελα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ


το μόνο που άλλαξε είναι το χαμόγελο μου … είναι πλέον συμπαγές …


*ακούγεται η δύναμη του σωκράτη μάλαμα στα "ξωτικά".


Friday, April 24, 2009

Κηρρύσω τριήμερη ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ φιέστα ως τις 26 Απριλίου ...



ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ


8 χρόνια δικά σου

υπέροχο αγερικό μου …

το πιο απίστευτο δημιούργημα μου … ΕΣΥ!

Γιορτή έμπνευσης και λατρείας .

αντέχω αποτυχίες.

αψηφώ δυσκολίες.

Μόνο απέναντι σου

νοιώθω δέος και υποχρέωση.

Να σταθώ αντάξια της αγνής ψυχής σου

που με κοιτάζει πιστά και κατάματα.

Να σε οδηγήσω σωστά – τι πελώρια ευθύνη!

Να σου περάσω τις συνταγές της ζωής μου

για να τρέφεις την καρδιά σου ομορφιά,

να στέκεσαι ατρόμητη στην ασχήμια

και να με ξεπεράσεις σε όλα.

Χρόνια πολλά ανθρωπάκι μου μοναδικό!

Π Ο Λ Υ Χ Ρ Ω Μ Η !

*ακούγεται το “trust me” της Janis joplin