Blogοπαίχνιδο – 7 αλήθειες μου

Με κάλεσε η τάλισκερ για την κυρία Φ. στο παιχνίδι. Είμαι σίγουρη ότι κάτι παρεμφερές παίξαμε πέρσυ αλλά τεσπα. Λοιπόν… Μμμ… με βρίσκετε σε μια χρυσή στιγμή και πολύ φοβάμαι ότι θα εκτεθώ ανεπανόρθωτα. Δε βαριέσαι. Ζω για τις ανατροπές. Anything for excitement! Ανάσα γεμάτη και πάμε!

1. Από μικρή, όλα τα βλέπω με χρώματα. Τους αριθμούς, τα συναισθήματα μου, τις νότες, την κάθε μου ανάσα. Για πολλά χρόνια καταλάβαινα ότι κάτι διαφορετικό μου συμβαίνει. (πάψε ταραντούλα!) από μικρή έκανα ό,τι και οι άλλοι, αλλά έβγαινε αλλοιώς. Και γω ήθελα να μην ξεχωρίζω. Δεν το κατάφερα. Με τα χρόνια κατάλαβα ότι αυτό είναι καλό!

2. έχω καταραστεί και τόχω ευχαριστηθεί χωρίς ενοχές. Έφτασα εκεί καταματωμένη. Αποδέχομαι τα άσχημα μου (σκέψεις, συναισθήματα) κι ας είναι επίπονο. Με κοιτάζω στα μάτια no matter what.

3. η αγάπη μου είναι επιλεκτική. Τίποτα δεν μένει στάσιμο. Οι ανθρώπινες σχέσεις αλλάζουν όπως τα κύτταρα μας. Το μόνο σταθερό είναι η αισιοδοξία και ο κυνισμός μου. δίνω τα πάντα αν με κερδίσεις. Και με κρατήσεις. Αν με χαλάσεις, έκλεισα.

4. κρατάω τους πόνους δίπλα με τις χαρές. Δεν ξεχνάω, δεν μετανοιώνω, δεν διστάζω να ξαναβουτήξω. Τρίβω τις πληγές μου όπως χαιδεύω το χαμόγελο. Στόχος η ζυγοστάθμιση. Αποτέλεσμα? Πανδαισία συναισθημάτων.

5. ανήκω ΜΟΝΟ στον εαυτό μου. ‘αιώνια πίστη’ οφείλω μόνο σε μένα και υπερασπίζομαι κάθε μου θέλω με νύχια και με δόντια. Για να μπορέσω να δώσω στους άλλους, πρέπει πρώτα να είμαι στοργική σε μένα. Έμαθα να με αγαπώ, να με δέχομαι και να υπηρετώ το υπέροχο ταξίδι μου στα όμορφα. Όταν πεθάνω θέλω να χαμογελάω. Δεν πιστεύω στην θυσία. Μόνο στον έρωτα. (εννοώ και την αγάπη).

6. δεν μ’αρέσει να κάνω λάθος, πεισμώνω όταν έχω πέσει έξω και αποδειχτείς μαλάκας. Αλλά δεν είμαι μαλάκας. Κάποια στιγμή παραδέχομαι την ήττα μου και τελειώνεις μια για πάντα. Και συγνώμη μπορώ να πω. δεν μου χαρίζω, αν τρακάρει με τους αυστηρούς κανόνες μου. μαζί μου είμαι αμείλικτη.

7. φταίει ο ζυγός? Φταίει ο ανάδρομος φούφουτος? Παράλληλα με την αυτοπεποίθηση που ΙΣΩΣ προσέξατε, είμαι καταστροφή στην πώληση του εαυτού μου. έχω ανάγκη την αποδοχή στα μάτια αυτών που εκτιμώ και παλεύω πολύ χοντρά με τις συνέπειες της κριτικής. Ίσως γιατί είμαι και γω πολύ σκληρή μαζί μου… καμία μου έκφραση δεν φτάνει τις υψηλές μου προσδοκίες. Ανικανοποίητη.

8. (υπήρχε περίπτωση να μην κάνω ζαβολιά? Μα καμία!) Έχω έρθει εδώ για κάτι σημαντικό. Ανακαλύπτω άλλοτε φυσικά κι άλλοτε ορμητικά την δύναμη μου. είμαι μοναδική. πιστεύω ότι σπαταλιέμαι και ο αγώνας μου είναι να στενέψω όσο μπορώ την καθημερινότητα για να μπορέσω να ανθίσω. Έχω πάρα πολλά να πω και είναι μαλάκας όποιος δεν σκέφτεται να κάτσει να ακούσει.

Αυτά. How’s that for honesty? Tις ντομάτες όχι στα μαλλιά γιατί τάχω ισιώσει!

Και καλώ (αν με κάνετε παρέα μετά απ’αυτά) τους εξής 6:εστρέλλα, ανεμοσκορπίσματα, μαρίνα γ, διαστήματα, λάκης φουρουκλάς, και γλυκοκερασοζουνούνα. Ορίστε! 7 σχεδόν! λατρεύω το 7. τόπα αυτό?

*ακούγεται το «τι συμβαίνει εδώ» του γιάννη χαρούλη ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ Η GCAST ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΞΕΙ #$%^%$#@#$%%$#@#$%$#!!!