Monday, April 28, 2008

Τάλισκερ...γιατί έτσι μούρθε...

(13/4 – εκείνη την μέρα…)


...ακούω τις μουσικές σου απόψε…

ανοιχτό το blog σου συνέχεια

να διαβάζω λόγια πασπαλισμένα αγάπη

και να γυρνάω εδώ στην άσπρη σελίδα.

Να φαντάζομαι την βραδιά που χάνω

Γιατί ο θάνατος δεν μου επιτρέπει

Να συγκινηθώ με της ζωής τα όμορφα.

Έτσι νάμαι, στους τέσσερις τοίχους

Εγώ, ένα σώμα που πονάει

Ένα μυαλό που ψάχνει παράθυρο

Μια ψυχή που παίρνει αέρα.

Σε ξέρω τόσο.

Αλλά νοιώθω ότι με σκέφτεσαι

Ότι με νοιάζεσαι

Κι ας είχαν προτεραιότητα

Φιλίες χρόνων δοκιμασμένες.

Θέλω να σου πω μια φορά

Και να με προσέξεις καλά

Ότι και γω είμαι εδώ για σένα.

Κι όποιος σου πει ότι είσαι μόνη

Θάχει να κάνει μαζί μου.



*ακούγεται το "bang, bang" απο την dalida. για σένα.

22 comments:

Talisker said...

TΩΡΑ..

μισο ..
γιατι μολις σου εγραψα στο αλλο και ηρθα απλα να δω αν απαντησες
και πρωτα εμεινα με το τραγουδι..

Ειναι τ ο λατρεμενο μου !
μα δεν ειχα ακουσει ποτε αυτη την εκτελεση..


στο χω πει?
το ηξερες?

τι διαολο!

και μετα βλεπω και την αναρτηση προσεχω μαλλον πως κατι αλλαξε

και μενω!!


μμμ οκ αν νιωσω μονη ..
πρωτα θα σου πως ποιος φταιει
και μετα θα τοναφησω να τα βγαλει περα μαζι σου!!

(αχαχαχα αυτο θελω να το δω!!!!)

Τι να πω!!
ευχαριστω!!
ειμαι λιγο συξυλη γιατι δεν το περιμενα αλλα ειναι τοσο ομορφο και τοσο τρυφερο και τοσο...δουλεμενο σε μουσικη εικονα και λογακια

που θελω να το ξαναδω!

ΑΣΕ ΜΕ!!
-ειχες δεν ειχες μου φερες δυο συννεφακια...

σε φιλω..

maya said...

αχαχαχχχχχχχχχ

ναι το ήξερα για το τραγούδι.
και όταν βρήκα αυτή την εκτέλεση
την κράτησα για σένα.
για μια μέρα. σαν σήμερα.

το κείμενο
γράφτηκε πριν κάτι μέρες.
εκείνες τις δύσκολες.
ήταν απλά σκέψεις.

και αν σου έδωσα χαρά
και έτσι γλυκά απρόοπτα,
είναι η απόδειξη
οτι δεν έχουν σημασία οι 'επέτειοι'
αλλά οι ωραίες εκπλήξεις.

ΤΩΡΑ μούρθε
ΤΩΡΑ το αγανάκτησα :))))

υγ.μην φανταστείς ΤΟΣΟ δουλεμένο. αβίαστα έδεσε...είδες πώς είναι πολλές φορές?

Talisker said...

Pali καλα που στο εχω πει..
γιατι θα ειχα αρχισει να τα παιζω!!

ναι εχεις δικιο..
οταν κατι ειναι απο καρδιας ερχεται μονο του ..

αυτοματα σχεδον .. ενω συχνα οι μερες και οι αναφορες επαιτειων ειναι για κλαμματα...

ουφ!!
χαιρομαι που σε συντροφευει το μπλοκ μου..
και δεν χανεις τιποτα..
κι ο θανατος..ειναι μια επιπονη διαδικασια ..για να εκτιμησεις το οσο σου...

και να μην χαριζεσαι..
παρα εκει που αξιζει.

-οσο για μενα..φυσικα και σε σκεφτομαι ..και στο δειχνω.
(ετσι ειμαι αμα θελω..:)
Και δεν εχεις δει τιποτα ακομα..
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

-γελα τωρα μην σ αρπαξω!!
Παλιοπεταλουδι ζωηρο και απροβλεπτο.

maya said...

^^^~~~~~~~^^~^^~~~^^^^^^~~~^^^~~~~~

ζωηρό και απρόβλεπτο?
moi?

αχαχα

λοιπόν αυτή η φωτογραφία του κήπου
δεν είναι ατμοσφαιρική πολύ?
τρελλάθηκα όταν την βρήκα...

εγώ όπως ξέρεις
τραβάω ζόρι μεγάλο με τα πρέπει.
μου λέει πολύ παραπάνω το απρόβλεπτο.

αν μου πεις "ΠΡΕΠΕΙ να..."
μπορώ να βάλω τις ούρλες.
κοίτα τώρα κόλλημα...
για το ίδιο πράμα
αν μου το πεις αλλοιώς,
κανένα πρόβλημα.

και το σκεφτόμουν που είναι 'εποχής'
το κείμενο
και μετά λέω
και?

:)))))))))

ας εκτιμήσουμε το όσο μας, ναι.
να μην χρειάζεται κάτι τόσο ολέθριο
για να είμαστε ευγνώμονες
για τα όσο μας.

καλή μας νύχτα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

ν'αλλάξω άβαταρ?
σε κάτι πιο καλοκαιρινό?
σε πεταλούδι εννοείται...

σκέψεις...σκέψεις...

κοιμήθηκες?!

πάω και γω σλόουλι...

artou said...

τι γλυκό τι τρυφερό συναίσθημα

tali μου δώστους απλά στη maya μας αυτούς που σε πληγώνουν και θα φροντίσει εκείνη να τους εξαφανίσει από το χάρτι με το μαγικό της τρόπο


γλυκά φιλιά και στις δυό σας

Talisker said...

@
artou
καλε κανεις δεν με πληγωνει..ΧΧ
την επιασε το προστατευτικο!!!
κατσε σε λιγι να ξαναθυμωσει..κατι θα βρει.:(
ειναι ομως πολυ τρυφερο και γλυκο συναισθημα οντως..
παει τωρα δεν φοβαμαι τιποτα!!::?

Κυρια Πεταλουδι
να μην αλλαξεις αβαταρ
ο Κλιμτ μου ειπε προχτες οτι ειναι περηφανις για σενα!
αμε!!!!
που μου το ειπε???

σιγα μην σου πω!!
να πας και να του αρχισεις τις διορθωσεις..:)

επισης κοιτα τωρα..

ΠΡΕΠΕΙ..
λεμε να εμφανιστεις ....
(καλα αυτο με το πρεπει ειναι απολυτα δικο μου αλλα στο χαριζω..:)

παω για νανι λεω..
εσυ που εισαι ενας ΘΕΟς ΞΕΡΕΙ ..
εεε
εκεινος τουλαχιστον πρεπει να ξερει..ΧΧΧΧΧΧΧΧ

πρεπει πρεπει πρεπει..

γιάννης φιλιππίδης said...

πόσο όμορφα δυο άνθρωποι
που βρίσκονται να μοιάζουν τόσο πολύ
ανοίγουν ξανά και ξανά τις καρδιές τους
και κάθε σκοτεινή πτυχή τους πλημυρίζει με φως

έτσι, οι σχέσεις γίνονται τραγούδια εμπνέουν δύναμη, ανοίγουν παράθυρα κι εντέλει γκρεμίζουν τα μπετονένια κουτιά που φυλακίζουν τα κορμιά μας, κορμιά και ψυχές γεμάτα ανάγκες ελλείψεις, πεποιθήσεις

θα θελα πολύ να μαι εκεί όταν οι δυό σας θα βρεθείτε σε φυσικό χρόνο και τόπο να νιώσετε
τη συγκλονιστική εμπειρία που αισθάνθηκα εγώ, όταν γνώρισα αγαπημένα πρόσωπα από το νετ

αλλά αν το πάρεις κι αλλιώς φυσική δεν είναι κι αυτή η επικοινωνία μέσω νετ; και βέβαια είναι όταν το θέλουμε

φλύαρο φιλί φιλί

υγ. σας αγαπάω και τις δύο πολύ πολύ
υγ. 2 το αβατάρ θα μ’ άρεσε ν’ αλλάξει μόνο αν έβρισκες μια απόλυτα φυσική πεταλούδα, για να συμβολίζει την ελεύθερη μάγια, έτσι όπως τη γνώρισα, έτσι όπως την αγάπησα…
ξανά φιλί

maya said...

AX τι καλά!!!

τάλισκερ και γιάννης εδώ μαζί!!!!

(κοίτα με τι χαίρομαι!!!!!
μα πολύ όμως!!!)

μισό να τα πω λίγο με το αρκούδι της αρτού και θα σας πω...

^^^^~~~~^^^~~~~~^^~~^^~~~~^^^^^


(φρουτ! φρουτ!
τα φτερά μου ντε!
έλα τώρα!)

maya said...

@αρτούμ' γλυκόγνωμη και ουχί γλυκανάλατη!


μ'άρεσε πολύ αυτό το "δώστους στην μάγια"!
μούκανε μαφιόζικο!
χεχε

"i'll make them an offer
they can't refuse..."
ντον μαγιόνε

χεχε

...
έχω και μια απορία:
χάρτη ή χαρτί εννοούσες?

και τα δύο ταχυδακτυλουργώ
αλλά έτσι ρωτάω
για να φαντάζομαι σωστά!!!

φιλιά πολύχρωμα
βραδυνά και καλά
χχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

υγ.αρτούμ'

και άκου την τάλισκερ
που λέει σωστά.
σιγά μην χρειάζεται ΤΩΡΑ
να λιώσω κακούς!
εδώ και την ταραντούλα της
εξορία την έστειλε στα δικά μου.
τόσο την έπιασε η άνοιξη!

έννοια σου
και ΟΛΟΙ θα ξαναγίνουμε
οι εαυτοί μας!!!!

να θυμάστε αυτό το ποστ.
μετά τα κεφάλια μέσα!
δεν έχει άλλο τέτοιο!
κιχ.

έχω πολύ βαχ ακόμη...
(ναι είναι απειλή!)
:)))))

maya said...

@τάλισκερπουμεπρέπεις!
άκου πρέπει!
χα! τς! γρμφ! γκρρρρρρρ! τσκ.

έχω μπλέξει με ένα θεατρικό της κόρης μου
και σήμερα είχαμε την πρώτη πρόβα.
εχτές παρέδωσα 2 πίνακες.

και το καλύτερο.
σήμερα απο τις 8 το πρωί ως τις 4
ζωγράφιζα σ ε ρ ί ...
Η κάβλα...

ούτε μπήκα στο νετ.
γέμισα μπαταρίες και ομορφιά.
για πάρτη μου.

το χρειαζόμουν...

α! έτσι είπε ο κλιμτ?
χμμμ...
λες ε?
χμ...
μόνο αυτό που είπε ο γιάννης μήπως...
αλλά είναι που μ'αρέσει και
ψυχεδελικόν...

φιλιά πολλάααααααααα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ


πάω για τον όμορφο τώρα
γιατί ΤΩΡΑ είδα το σούπερ άβαταρ!

^^^^~~~~~~~~^^~~~~^^!^^~~~^^^^^!

maya said...

καλά!
@γιάννη μου!!!!!!
τι υ π έ ρ ο χ ο άβαταρ?!!!!!!!!!
πάρα πολύ μου αρέσει.
με'γειά!!!

έχω ένα τεφτέρι με τις παραγγελιές
και τις οδηγίες
και κυρίως
τις διαταγές
της ΑΜ αμαλίας
για όταν ταραχθεί το σύμπαν
με την δική μας συνάντηση...

φέρτο ένα
μην ξεχάσεις το άλλο
και πρόσεχε το δείνα
και μην φορέσεις απ'τάλλο
και άσε το παρ'άλλο εκεί...

τς τς τς...
ξέρεις πώς το λένε αυτό,ε?
θα το πω τώρα
μόνο για νάχω την χαρά να σουφρωθεί η γαλλική μύτη:

μου τάχει κάνει τσουρέκια!

αααααα αχαχαχαχαχαχαχαχαχα








κυριάκος.





όλο αυτό που έχουμε την τύχη να ζούμε
μεταξύ μας λόγω νετ
είναι απο τα πιο... "ανταμειφτικά"
(πώς στο διάολο το λένε αυτό?...
άσε πώς το γράφουν...!
ρόμπα έγινα!)

είναι, τέλος πάντων.
πραγματικά όμορφο.
τάχουμε πει πολλές φορές.
δεν θάχαμε αλλοιώς γνωριστεί.
και θάταν μεγάααααλο κρίμα.

το άβαταρ πήρε παράταση.
ίσως ΑΝ βρω όπως λες
κάτι σε πιο φυσικό...
τέτοιο έψαχνα προχτές
αλλά ακόμη κάτι δεν μούχει ταιριάξει.

το δικό σου άπαιχτο.
πολύ μ'αρέσει!

και απο μένα αγάπες διπλές
κι ας έχω ψιλο-χαθεί.
είναι γιατί
βρίσκομαι με τον εαυτό μου λίγο...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya said...

@τάλισκερ.
να κυρία μου.εμφανίστηκα.
πού είσαι?
ε?
Ε?
εεεεεεε?

ακόοοοοοομη μπωτέ ύπνου?
ε όχι!

Talisker said...

Aφήνω την καλημερα μου και φευγω!!Θελω να παω στο κοκκινο να γελασω και παλι με οσα εχεις γραψει μα θα κολησω
οχι οχι δεν θα το ανοιξω
με περιμενουν ολοι κατω

φιλια πολλα καλη πρωτομαγια!!

maya said...

@τάλισκερμουμουξέφυγε
Κ Α Λ Ο Μ Η Ν Α
ολάνθιστο...

ε ρε μπουμπούκια που θ'ανοίξουν...

καλησπέρα...
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

υγ.τι έγραψα στο κόκκινο? παραφέρθηκα? δεν θυμάμαι...
ααα! μούρθε! είναι απο τις βιτρίνες του ζαχαροπλαστείου
που έβαλες τις φωτογραφίες.
α ναι θυμήθηκα.

Dee Dee said...

Τι ομορφο να νιωθεις την παρουσια καποιου απο χιλιομετρα μακρυα!! Ειναι αυτο που ειπε και η κοκκινη ομπρελα "η τεχνολογία παίρνει τη μορφή που εσύ θέλεις να της δώσεις" (και πολλοι αλλοι, εκει το διαβασα τελευταια).

Κοριτσια χαιρομαι πολυ για το ποσο δεσατε, για τις συγκινησεις που προσφερετε η μια στη ζωη της αλλης!!! Δεν ειναι ευκολα πραγματα αυτα οσο κι αν τα διαβαζουμε συχνα....λιγες φορες ισχυουν!!

Ευχομαι να εχετε περισσοτερες χαρες να πολλαπλασιαζετε παρα λυπες να διαιρειτε!!!

Σας φιλω ρουφηχτα και τις δυο!!

maya said...

@ντίντι μου
για μένα είναι το λιγότερο τρελλό.
δεν είχα καμία τέτοια πρόθεση ξεκινώντας στο νετ να βολτάρω...

μεγαλώνοντας
πιο εύκολα περιμένεις το λίγο
παρά κάτι όμορφο.
δεν απογοητεύομαι εύκολα.
το θεωρώ δεδομένο οτι οι περισσότεροι δεν φτάνουν.
αν κάποιος ξεχωρίσει
με την βοήθεια του χρόνου
είναι μια υπέροχη έκπληξη.

...όταν λες ρουφηχτά...?
μούμπλε μούμπλε μούμπλε...
άσε κάτω τα εργαλεία σου γρήγορα
δεν θα μείνει δόντι
όπως το πας!!!!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Αλεξάνδρα said...

Τι όμορφες σκέψεις!

Ο θάνατος σου δείχνει πως να κοιτάς τα όμορφα όταν εξαφανιστεί στου Αδη τα σοκάκια...

Η πεταλούδα είναι ψυχή τι άλλο καλύτερο για μια κούκλα;

Ποιός να τολμήσει να τα βάλει μαζί σας;;;;

Ρε σεις, για κορόιδα ψάχνετε;;;

χαχα (προκαταβολικό γέλιο)

φιλούμπες σιροπιαστές σαν τουλούμπες!

maya said...

@αλεξάνδρα μου
πας γυρέυοντας φιλενάδα!!!!!
και σιροπιαστές
και φιλοΥΜΠΕΣ
και σαν τουλούμπες!!!!!!!!

ε ρε γλέντια στο βιλαμπάχο!

μου έλεγε μια φίλη πριν λίγες μέρες:
"δεν ΔΕΧΟΜΑΙ τον θάνατο.
ΑΝ πεθάνει ο πατέρας ή η μητέρα μου
δεν ξέρω τι θα κάνω."

όταν λες ΑΝ, τι εννοείς???!
της λέω.
δεν γουστάρω είναι ένα πράμα.
αλλά δεν ΔΕΧΟΜΑΙ...?
...

το βρίσκω τόσο κρίμα
να περνούν απο πάνω σου οι εμπειρίες
και συ να προχωράς αμέτοχη
με το πείσμα και το βλέμμα αλλού.
είναι τα παιδικά που δεν γουστάρω.

δε λέω οτι αρέσει σε κανέναν
αλλά αν δεν δεχόμαστε τα δύσκολα
τι σόι επιθυμίες απαιτούμε να μας γλυκάνουν?

και η θάλασσα είναι όμορφη
αλλά μια χαρά μπορεί να πνιγείς.

face the music.

καλημέρα και στοπ
γιατί αλλού το πάω σήμερα το πρωί...

φιλιά πολλά
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

ολα θα πανε καλα... said...

Nα'ξερες τι μου θύμισαν αυτά τα γλυκά παπουτσάκια!Δύο τρυφερά πόδια που τα φορούσαν κάποτε.

maya said...

@όλα θα πάνε καλά
καλό δεν είναι αυτό?
δεν είμαι πολύ σίγουρη πώς το είπες...
έψαχνα για θαυμαστικό ή κάτι.

και γω τα φόρεσα πάντως...
τα αγαπημένα μου οι μπαρέτες...
(χαμογελάω)

χχχχχχχχχχχχχχ