Quatorze juillet Quatre ans!

Έρχομαι και σε φιλάω κάθε βράδυ

Και σου εύχομαι τα όνειρα σου

Νάναι μαγικά και όμορφα.

Εσύ, μικρό ανθρωπάκι

απλώνεις πάντα τα χέρια

και μου χαϊδεύεις το πρόσωπο.

Κανένα χάδι δεν συγκρίνεται με το δικό σου

που κοιμισμένη μου χαρίζεις.

Πλημμυρίζω συγκίνηση κι ευθύνη

Που σ’έφερα εδώ ανυποψίαστη.

Θέλω να σου δώσω πολύχρωμα φτερά

Κι αυτό με κάνει καλύτερη.

Κι ας πρέπει νάχω τώρα εγώ

τις απαντήσεις πούψαχνα

Στης δικής μου μάνας τα μάτια.

Κι ας ξέρω απ’την αρχή πολύ

πως θα κάνω λάθη…

Εχτές το βράδυ, πάλι κοιμισμένη

Κι ενώ σε θαύμαζα, είπες

«σ’αγαπώ πολύ μαμά μου…»

και έγινε απέραντη η καρδιά μου μεμιάς.

Ατίθασο μου αγερικό

θα σου χαρίσω τον κόσμο. Όσο μπορώ.

Όπως εσύ εμένα.

Να τα εκατοστήσεις πολύχρωμη μου!

*aκούγεται το "έλα πάρε μου την λύπη" με την ελένη τσαλιγοπούλου γιατί το γουστάρει πολύ και το λέει όλο : είσ'ένα πελιστεεεεεεεεέλι, που πετάς στον ουλανόοοοοο...."

Blogoπαίχνιδο - 10+1 ασήμαντες πληροφορίες

Πολύ καιρό μούχει πάρει να το παίξω αυτό. πράγματι, πόσες άχρηστες λεπτομέρειες... όταν διαβάζω των άλλων, μια χαρά ενδιαφέροντα είναι. τώρα για να σκεφτώ για μένα, κομματάκι δυσκολεύτηκα. τεσπα. ιδού ό,τι μου κατέβηκε με τον καύσωνα...


1. γουστάρω τρελλά να τρώω τσιπς με σοκολάτα. κάτι στο αλμυρό/γλυκό με στέλνει. χρόνια τώρα. άμα με πιάνει το πολύ μαύρο μου, πάω περίπτερο και γεμίζω twix, snickers και σοκοφρέτα και απο τσιπς ,ό,τι περίεργες γεύσεις και μιξάρω. τέτοια αηδία παιδί είμαι!

2. ενοχλούμαι τρομερά να με πασπατεύουν άσχετοι. δηλαδή το λούσιμο στο κομμωτήριο που σου κάνουν ΚΑΙ μασάζ για 'καλύτερα', με κάνει έξαλλη. μπορώ να χώσω σκαμπίλι απο τα νεύρα μου. (δεν το συζητώ άμα μυρίζει και μασχαλίλα η 'λούστρια' !)

3. απο τα 12 ήθελα να κάνω tattoo και ήξερα ακριβώς τι και πού. αλλά ποτέ δεν το αποφάσισα γιατί πάντα σκεφτόμουν όταν γεράσω ότι θα πέσει το δέρμα και θα το ψάχνω ή που θα συρρικνωθεί με τις ζάρες και θάναι μια αηδία. κρίμα. ακόμη μου λέει.

4. έχω διασχίσει το μισό λονδίνο με τρένο για να πάρω τα 2α κλειδιά μου (κλειστηκα έξω ενώ πετάχτηκα για τσιγάρα) φορώντας σορτς (ε, δεν ήμουν για έξω λέμε!) και δανείστηκα ένα παλτό απο έναν συμφοιτητή μου που έμενε απέναντι... παγωνί χρώμα με μποά! αυτό ήθελε βίντεο, δεν το συζητώ!!! είναι το βραβείο κόμπλας μου μέχρι σήμερα!

5. (εκτός απο πλύσιμο αυτοκινήτων απο τα 8,) έβγαλα τα πρώτα μου λεφτά δουλεύοντας καλοκαίρι στην εταιρία προστασίας σπαστικών στην αποθήκη. φακέλλωμα και κουβάλημα. δεν θα ξεχάσω το συναίσθημα ποτέ των δικών μου χρημάτων. κάβλα.

6. έχω κάνει δύο γάμους κι έχω δύο παιδιά. δεν πιστεύω στον γάμο αλλά η γραφειοκρατεία χωρίς χαρτί όταν κάνεις παιδιά είναι απαγορευτική για την δυσανεξία μου με το δημόσιο.
(ήταν. γιατί τώρα... γιούρια...)

7. κάποτε δούλεψα σε τράπεζα για δύο χρόνια. ήταν στα πλαίσια του να αποδείξω στον πατέρα μου - και σε μένα μάλλον - ότι μπορώ. ε, μπόρεσα. και στο private banking παρακαλώ! ό,τι έμαθα με τρομερό πείσμα, το ξέχασα μια χαρά. ούτε τα swap δεν θυμάμαι τι είναι.

8. βαριέμαι ΑΦΟΡΗΤΑ τα ψώνια. απο σούπερ μάρκετ μέχρι ό,τι. άντε στα νησιά, κάτι γίνεται. δηλαδή φορές που πρέπει να πάω για ψωμί, προτιμώ να ζυμώσω (δεν κάνω πλάκα). είναι η μόνη δουλειά σπιτιού που μου λέει, το μαγείρεμα. η μόνη! όταν στον 1ο μου γάμο, μου ζήτησε να του ράψω κουμπί , εκτός που προσβλήθηκα- ναι, τέτοια είμαι - ήταν και η πρώτη αφορμή για την ξενέρα μου. μα τελείως?!

9. μικρή ήμουν πολύ του ακροβατικού. και του μπαλέτου. ευτυχώς δεν έχω σπάσει ποτέ χέρι ή πόδι. α! ούτε μέλισσα με έχει τσιμπήσει. γι'αυτό πάντα αναρωτιέμαι μήπως είμαι αλλεργική και δεν το ξέρω. λες?

10. μιας και προσέχω τα 'μικρά', όπως φτιάχνομαι εύκολα απο κάτι ωραίο, έτσι και χαλιέμαι απίστευτα. δηλαδή, μια δυσάρεστη μυρωδιά, η κακή αισθητική χώρου ή ανθρώπου, με επηρεάζουν στην διάθεση. χαλιέμαι. έχω και το φανατικό των χρωμάτων οπότε φαντάζεσαι...

+1. η θεωρία της σχετικότητας σε όλο της το μεγαλείο! μια άχρηστη και ασήμαντη πληροφορία για σας, είναι ένα δικό μου απίστευτο ορόσημο:
προχτές η μικρή μου κόρη, σχεδόν 4, αποφάσισε και κατάφερε να κολυμπήσει μόνη της, χωρίς μπρατσάκια! την ίδια μέρα, η μεγάλη μου, 7 χρονών, έκανε την πρώτη της βουτιά με το κεφάλι. και γω έκλαιγα απο περηφάνια μες τα μπράβο και τα φιλιά!



αυτά μούρθαν στο μυαλό, νάτα. ευχαριστώ για την πρόσκληση τρελλέ του χωριού μου. πάσα? πού να δώσω? στον δημοσθένη που προλαβαίνει (αχαχα), στην κατερίνα που παίζει συνέχεια παιχνίδια (αχαχαχα) και στην ντίβα που ΠΑΝΤΑ λέει ναι (ααααααααχαχαχαχαχα). καλά, τέτοια επιτυχία σε πάσες... ποτέ μου!

*ακούγεται το "69, annee erotique" με τους serge gainsbourg και jane birkin γιατί εκτός των άλλων λατρεύω και την καψούρα... ναι, ναι, ξέρω, δεν τόχε προσέξει κανείς!!! :)

Blogοπαίχνιδο – 3 κουβέντες που θάλεγα στους πολιτικούς...

...και σιγά μην μ’άκουγε κανείς!

Let’s go. Από δω…στο χειρότερο.

Οι μόνοι που έχουν την δύναμη ν’αλλάξουν τον κόσμο, τον πατάνε κάτω για ν’ανέβουν να δουν καλύτερα!

Δεν συζητάω πολιτικά,

δεν βλέπω τηλεόραση,

δεν δίνω τον χρόνο μου

και δεν ψηφίζω.

Απαξιώ.

Δυστυχώς το λευκό μου και η αποχή μου δεν σημαίνει τίποτα… με θλίβει βαθιά που είμαι ασήμαντη. Η καταστροφή της γης και των ανθρώπων της είναι δεδομένη, όπως κι η παντοδυναμία των ισχυρών. Όσο μεγαλύτερες οι λέξεις, τόσο μικρότερη η αξία τους. Τι θα έλεγα στους πολιτικούς, αν είχα την ευκαιρία…?

Ντρέπομαι. Λυπάμαι. Και φοβάμαι.

Αλλά τι φανταστικό σενάριο… σιγά μην ήταν κανείς εκεί να με ακούσει!

Εκεί που μπορώ, προσπαθώ. Συγκεντρώνομαι στον μικρόκοσμο μου.Τα παιδιά μου, το περιβάλλον, την φύση, τους ανθρώπους γύρω μου. εκεί ευτυχώς είμαι σημαντική. Δεν ξέρω πόσο καλό μπορώ να κάνω αλλά αποτρέπω όσο κακό προλαβαίνω.

~~~~~~

Ευχαριστώ τον τρελλό του χωριού μου για την πρόσκληση. μου πήρε καιρό να το σκεφτώ. και πάλι δεν ξέρω πώς τα κατάφερα... είναι θέμα που δεν ακουμπάω, όσο μπορώ...

*ακούγεται "η σωτηρία της ψυχής" του σταμάτη κραουνάκη
**η φωτογραφία είναι της αγγελικής απο την περσινή σιωπηλή διαμαρτυρία για τις φωτιές...